میان پرچم سبز و سفید و سرخ ایران بود

بسم الله الرحمن الرحیم .

بہ رسم بدرقہ مادر بہ دستش آب و قرآن بود
عزیز قلب او مے رفت ولبہایش چہ خندان بود
.
برو مادر…برو مادر…برو …دست علی یارت
خودم میدانم این وادی برایت مثل زندان بود
.
جوانش رفت ومادرهم برای اودعامیکرد
دعاهایی کہ دلگرمے اودربین میدان بود

میان معرکه چون شیر و..شب کابوس دشمن شد
چنان دریای مواج و عذاب جان آنان بود

بہ یاد روضہ های عمہ جان و آن جسارت ها ..
همیشہ اشڪ او قطره بہ قطره مثل باران بود

همیشہ فکرش این بوده مبادا قبر زینب(س) را..
وَ از تکرار تاریخ و جسارت ها هراسان بود ...

شہادت آرزوی او، رسید آخر بہ مقصودش
برای پر ڪشیدن در دلش شوق فراوان بود

جوان برگشت و بر دوش جوانان وطن جسمش ..
میان پرچم سبز و سفید و سرخ ایران بود